Wojtek, to 8 letni chłopiec, który przyszedł do ICM Vimed razem ze swoja mamą Kasią. Już od pierwszego spojrzenia widać było ogromny smutek i strach w oczach zarówno Wojtka jak i Pani Katarzyny. Chłopiec uczęszcza do drugiej klasy szkoły podstawowej. Problemy zaczęły się w pierwszej klasie, kiedy to z przedszkola przyszedł w nowe środowisko, gdzie nie znał nikogo. Niestety już wówczas wyróżniał się na tle całej klasy i to wyróżnienie nie miało pozytywnego wydźwięku. Wojtek wyglądał jak piłeczka, okrąglutki, pulchniutki i niestety bardzo zamknięty w sobie. Na oko widać było, że chłopiec ma nadmierna masę ciała, by nie powiedzieć, że jest otyły. Oczywiste było, że problemem, z którym przyszli do Kliniki jest nadmierna masa ciała Wojtka.

Powtarzania nigdy dość – raz jeszcze o otyłości

Otyłość jest uznana za jedną z chronicznych chorób niezakaźnych, związanych z rozwojem tak zwanego zachodniego stylu życia, czyli tzw. chorobę cywilizacyjną i stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzkości.

Czynnikami sprzyjającymi nadwadze prowadzącej do otyłości są najczęściej: środowisko domowe, złe odżywianie, brak aktywności dzieci, zastępowane grami elektronicznymi w domowym zaciszu.

Do oceny stopnia otyłości oraz przedstawienia rozkładu danych antropometrycznych wykorzystuje się: siatki centylowe i tzw. wskaźnik masy ciała BMI. Pediatrzy rzadziej posługują się fałdomierzami, które służą do oceny grubości tkanki podskórnej. Siatki centylowe (m.in. masy w stosunku do wieku, wzrostu w stosunku do wieku i masy w stosunku do wzrostu) umożliwiają graficzne przedstawienie pozycji danego parametru i porównanie go z normą. Wskaźnik BMI (Body Mass Index) oblicza się według wzoru: BMI = masa rzeczywista [kg]/wzrost [m]2 . Wartości wskaźnika między 20 a 25 uznawane są za prawidłowe. Nadwagę rozpoznaje się, gdy BMI mieści się w granicach pomiędzy 25 a 30, a otyłość, gdy BMI przekracza 30. U dzieci wartość otrzymanego z obliczeń BMI porównuje się z danymi z siatki centylowej.Ze względu na rozmieszczenie tkanki tłuszczowej wyróżnia się typ androidalny i gynoidalny otyłości. Typ androidalny stwarza znaczne ryzyko rozwoju zespołu metabolicznego. Do otyłości prostej prowadzi, przedłużający się w czasie, dodatni bilans energetyczny, któremu sprzyjają nieprawidłowe nawyki żywieniowe (słodkie napoje, żywność typu „fast food”, słodkie przekąski), mała aktywność fizyczna i problemy emocjonalne. Otyłość u dzieci i młodzieży stwarza ryzyko chorób układu oddechowego, endokrynologicznego, stłuszczenia wątroby, nieprawidłowości ortopedycznych, a w wieku późniejszym – schorzeń układu sercowo-naczyniowego i cukrzycy II typu. Istnieje również istotna zależność między otyłością a różnymi chorobami psychicznymi, które mają wpływ na wszystkie aspekty jakości życia danej osoby.

Działając razem zmienimy jakość życia chłopca

Mama Wojtka nie zdawała sobie sprawy, że konsekwencje otyłości jej syna pociągają za sobą tak poważne problemy zdrowotne i społecznościowe. Leczenie Wojtka zaczęliśmy od rozszerzonej diagnostyki, by sprawdzić jak kształtują się poszczególne parametry krwi i czy już teraz są zaburzone. Dodatkowo, jako podstawowe narzędzie pracy dla dietetyka klinicznego ICM Vimed, wykonaliśmy cytotoksyczny test na nietolerancję pokarmową Profil Metaboliczny 145. Dzięki temu testowi wyeliminowane będą z diety Wojtka produkty, które sprzyjają powstawaniu i utrzymywaniu się stanu zapalnego w organizmie, a tym samym prowadzące do zaburzeń metabolicznych i do gromadzenia się nadmiernej masy ciała. Wyniki te nie były dobre, jednak byliśmy pewni, że stosując się do zaleceń naszych specjalistów, za kilka miesięcy Wojtek zauważy różnice, co przełoży się także na kontakty z rówieśnikami. Pani Kasia, chcąc w sposób najbardziej odpowiedni pomóc swojemu synowi wzięła dwa tygodnie urlopu, by nauczyć się przygotowywać odpowiednie posiłki. Na kolejnej konsultacji, po pierwszych 2 tygodniach terapii, mama Wojtka była bardzo zmęczona, natomiast chłopiec dzielnie stawił czoła nowym smakom, nie wszystko smakowało, ale chętnie próbuje, a to już dużo. Co najważniejsze – skończyły się już wieczorne napady wilczego głodu. Najważniejsze, że już te pierwsze dni dały pierwsze efekty i oboje chcą być w terapii. Jak pokazują nasze doświadczenia, już niedługo Wojtek nie będzie miał większego problemu z pójściem na basen czy grą w piłkę nożną z kolegami. Kolejne spotkanie z lekarzem i dietetykiem prowadzącym wyznaczone jest za 4 tygodnie, to kolejne dni w drodze do pełnego sukcesu Wojtka i jego mamy.

 

Bibliografia:

  1. Odum M, McKyer EL, Tisone CA, Outley CW.”Elementary school personnel’s perceptions on childhood obesity: pervasiveness and facilitating factors”, J Sch Health. 2013 Mar;83(3):206-12. doi: 10.1111/josh.12016.
  2. Taylor VH1, Forhan M, Vigod SN, McIntyre RS, Morrison KM., “The impact of obesity on quality of life”, Best Pract Res Clin Endocrinol Metab. 2013 Apr;27(2):139-46. doi: 10.1016/j.beem.2013.04.004. Epub 2013 May 10.
  3. Wyka J., Grochowska – Niedworok E. ,Malczyk E., Misiarz M., Hołyńska K., Wiedza żywieniowa rodziców oraz występowanie nadwagi i otyłości wśród dzieci w wieku szkolnym”, Bromat. Chem. Toksykol. – XLV, 2012, 3, str. 680–684
  4. Sikorska-Wiśniewska G., “Nadwaga i otyłość u dzieci i młodzieży”, ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość, 2007, 6 (55), 71 – 80
Małgorzata Słomka

Małgorzata Słomka

Dietetyk Kliniczny ICM VIMED